15 نکته درباره پسماند صفر
«پسماند صفر» به شکلی از سبک زندگی گفته می شود که در آن فرد تصمیم می گیرد مسئولیت زباله هایی که در طول شبانه روز تولید می کند را به صورت کامل بر عهده بگیرد همینطور تلاش می کند تولید زباله را به نقطه صفر نزدیک کند.
به گزارش گل ارکیده به نقل از ایسنا، ما انسان ها هیچ وقت نمی توانیم به نقطه صفر در پسماند دست پیدا نماییم. «پسماند صفر» تنها اسم یک نوع سبک زندگی است اما اگر شرایط فراهم باشد به نقطه صفر در پسماند می توانیم نزدیک شویم؛ به شرط آنکه صنایع تولید مواد غذایی، شوینده ها و آنچه باعث تولید پسماند خانگی می شود، همراهی کنند. به سبب زندگی مصرفی دنیای امروز و اهمیت این مورد به ۱۵ نکته از صحبت های محمد الموتی - دبیر شبکه های مردم نهاد محیط زیست و منابع طبیعی کشور- اشاره می کنیم:
*مفهوم پسماند صفر اخیرا درحال وارد شدن به برنامه های آموزشی حوزه های دولتی است. بعنوان نمونه در حوزه دهیاری ها، شهرداری ها، سازمان محیط زیست یا صداوسیما در برنامه های آموزشی به این مفهوم اشاره می شود.
*پسماند صفر یک فعالیت و فرایند کاملا شخصی و شهروندی است که اصول، قواعد و راهکارهایی دارد.
*درحال حاضر در دنیا هیچ نمونه منحصر به فردی نداریم که بتوانیم صفر مطلق پسماند را از آن برداشت نماییم البته به صورت مقطعی اقداماتی انجام شده است اما برای رسیدن به مرحله پسماند صفر رفتار شهروندی یا تغییر در سبک زندگی شهروندان و روستاییان به تنهایی نمی تواند کمک کننده باشد بلکه به مجموعه ای از فرآیندها نیاز داریم به جهت اینکه به پسماندصفر یا پسماند نزدیک به صفر برسیم.
*در صورت رعایت سبک زندگی پسماند صفر راهی نداریم جز خودداری از خرید اقلام یا خرید در مدلهای مختلفی که پسماند نداشته باشد اما در نهایت در جایی نیازمند خرید با بسته بندی های دارای پسماند خواهیم شد.
*تولید هم باید به سمتی برود که بسته بندی ها، تجدیدپذیر و قابل بازگشت به طبیعت باشند. با این روش مقداری به پسماند صفر نزدیک خواهیم شد.
*اگر در سیستم دولتی در حوزه عرضه آموزش ها و مشوق ها بیشتر کار نماییم به نتایج بهتری در زمینه کاهش تولید پسماند می رسیم اما اگر برخی از واحدها به تنهایی در جهت رعایت اصول سبک زندگی پسماند صفر تلاش کنند، به نتیجه مطلوب نخواهیم رسید ازاین رو لازم است از تولیدکننده تا مصرف کننده در این راستا تلاش کنند. دولت باید مشوق هایی را در نظر بگیرد که وقتی شهروندی به صورت شخصی سبک الگوی زندگی پسماند صفر یا نزدیک به صفر را پیگیری می کند، دارای انگیزه شود و این انگیزه را هم ترویج کند. به عبارتی با دریافت امتیاز اجتماعی برای داشتن زندگی سالم، اعتبار اجتماعی هم دریافت کند.
*مهم ترین زیرساخت برای سبک زندگی پسماند صفر، وجود زیرساخت فرهنگی است. افراد معمولاً به زیرساخت فیزیکال توجه می کنند اما فرهنگ یابی دارای اهمیت بالاتری است. فرهنگ یابی به معنای پیدا کردن مجموعه ها و بسته های فرهنگی و هنجاری در بین زندگی مردم ایران یا مردمی درنقاطی از جهان که توانسته اند در این عرصه موفق باشند است و پیدا کردن و ترویج چنین فرهنگی مرحله اول است. بعد از زیرساخت فرهنگی باید تجهیزات خویش را به روز نماییم.
*مهم ترین راهکار نزدیک شدن به پسماند صفر توجه به بسته فرهنگی باتوجه به زیرساخت فرهنگی است. ابتدا باید بتوانیم در کنار سایر اقدامات و بخش های تولید، صنعت، خدمات و دولت شهروند ایرانی را دارای انگیزه نماییم که خود به صورت فردی به سمت سبک زندگی پسماند نزدیک به صفر برود.
*اولین مرحله در بحث مدیریت پسماند، تولید پسماند است و بین مصرف، میزان تقاضا و تنوع تقاضا در سبک زندگی ایرانی رابطه مستقیمی وجود دارد.
* الگوی اقتصادی دنیا مبتنی بر مصرف گرایی است. ایران هم قطعا از جهان جدا نیست، بدین جهت تولید پسماند برپایه این الگو مبتنی بر دور ریختن و نوسازی مداوم است. بعنوان نمونه تلفن های همراه بگونه ای طراحی می شوند که پس از گذشت حدودا سه سال مجبور به تعویض آن هستیم.
*یکی از بزرگ ترین مشکلات جامعه غلبه تولیدات مصرفی بر جامعه است. اغلب تولیدات در حوزه مواد مصرفی خانگی، تغذیه و... برای مردم هستند و بسته بندی «بسیار اغراق آمیزی» دارند. گویی رقابت در تولید بسته بندی پر زرق و برق و متنوع تر است. از موادی در بسته بندی استفاده می نمایند که در ظاهر جذاب هستند اما جزو مواد غیر قابل تجدید هستند یا فرایند بازیافت بسیار سختی را دارند و عملا غیرقابل بازیافت محسوب می شوند.
*مسائل بسته بندی در عرصه تولید نیازمند توجه است و کارشناسان حوزه پسماند و بازیافت باید با کارخانه های تولیدی در ارتباط باشند.
*بسته بندی مواد خوراکی مساله پسماندهای روزانه است. بعنوان نمونه باتوجه به حجم مواد خوراکی درون بسته های چیپس و پفک میتوان از یک سوم بسته بندی فعلی بهره برد اما با تزریق سه برابر هوا بیشتر از مواد داخل بسته، بسته بندی را سه برابر بزرگ تر می کنند و در نهایت سه برابر پسماند بیشتر تولید می شود.
* ابتدا باید به منظور مصرف بهینه و کاهش تولید پسماند، بسته فرهنگی بعنوان زیرساخت اولیه تهیه و ارائه نماییم. با عمل به این بسته میتوان تقاضا و مصرف را هم در خانواده و هم در مدرسه بگونه ای پایدار مدیریت و از این طریق بخشی از مشکلات جامعه در حوزه پسماند را حل کرد.
*در زمینه تولید پسماند نمایش نمونه های مختلف زندگی مصرف گرایانه در فضای مجازی و اینستاگرام رایج شده است. به جای تقلید از این سبک زندگی، اگر مردم به کاهش تولید پسماند تشویق شوند و از این طریق اعتبار اجتماعی به دست آورند، قطعا سایرین هم به سمت دریافت این اعتبار اجتماعی گرایش پیدا می کنند چونکه دریافت این امتیاز و اعتبار اجتماعی لذت بخش است.
منبع: گل اركیده
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب