یك مدرس دانشگاه:
طمع مدیران شهری قزوین، باغستان را قبرستان می كند
به گزارش گل ارکیده قزوین یک مدرس دانشگاه اظهار داشت: بااینکه درختان تعدادی از بخش های باغستان از بین رفته اند اما کارشناسان کشاورزی اعلام نموده اند که خاک باغستان قزوین بسیار باارزش و زاینده است و نظیر آن در شهر و حریم آن یافت نمی گردد، گسترش آرامستان «نوبلی» که در همسایگی باغستان قرار دارد، هیچ توجیهی ندارد و سبب تخریب باغستان می شود.
علی کمالی در گفت و گو با ایسنا اشاره کرد: لطمه و تخریب باغستان قصه پر غصه ای است، تبدیل باغستان سنتی قزوین به گورستان با مصوبات شورای عالی شهرسازی و معماری، در خصوص حفظ این میراث ملی مغایرت دارد. چرا شهرداری که ازجمله اهم وظایف قانونی اش، حفظ درختان و گسترش فضای سبز است، کاربری باغ را به آرامستان تغییر می دهد؟
وی اضافه کرد: خیلی از کوچه ها و خیابان های شهر عاری از درخت اند و در نتیجه مردم از تنفس هوای مطبوع در بهار و تردّد زیر سایه درختان در تابستان محروم هستند، قزوین نیاز به درختان بیشتری در حاشیه و درون شهر دارد در چنین شرایطی اقدام شهرداری و نهاد ناظر آن یعنی شورای شهر، خردمندانه نیست.
این فعال محیط زیستی بیان می کند: پیشروی خزنده شهر در دل باغستان، این جنگل شهری، طی دو دهه گذشته که ارزش های فرهنگی و محیط زیستی باغستان آشکارشده، حکایت از آن دارد که مدیریت شهری راهبردهای نادرستی در اداره اراضی شهر داشته بطوریکه گروهی از مالکان و برخی مدیران که فقط در پی سود شخصی خود هستند و تعهدی نسبت به جامعه ندارند، بتوانند باغ را به خانه و تجارت خانه تبدیل کنند؛ باغی که بقایش به سود عموم است.
وی تصریح کرد: بورس بازی زمین و سرمایه داری ناشی از اراضی بایر شهری، بیماری مزمن اقتصاد قزوین است، گسترش آرامستان نوبلی که در همسایگی باغستان است، هیچ توجیهی ندارد برای اینکه در بیرون شهر آرامستانی در جاده فارسیان، نزدیکی چوبیندر قرار دارد و شهرداری می تواند اراضی آنجا را توسعه دهد.
کمالی اشاره کرد: بااینکه درختان تعدادی از بخش های باغستان از بین رفته اند و به غلط تصور می شود که به زمینی لم یزرع تبدیل گشته، اما کارشناسان کشاورزی اعلام نموده اند که خاک باغستان قزوین بسیار باارزش و زاینده است و نظیر آن در شهر و حریم آن یافت نمی گردد.
وی بیان کرد: بی درختی تعدادی از بخش های باغستان حاصل بی تدبیری و طمع برخی مدیران است که بجای احیای باغستان در باغ های به اصطلاح کَلا، بر سر تقسیم و تفکیک آن با مالکان توافق می کنند.
باغستان به پاسداری نیاز دارد تا آبیاری
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اظهار نمود: این راهبرد مدیریت اراضی در شهر سبب شده که مالکانِ باغ های متصل به شهر به امید تغییر کاربری و توافق با شهرداری، باغ ها را رها کنند؛ دقت کنیم که طبیعت باغستان را خشک نکرده برای اینکه بادام و پسته و انگور، گونه های اصلی باغستان را می سازند و آنها درختانی مقاوم به کم آبی و سازگار با اقلیم خشک قزوین هستند، آتش سوزی و آتش افروزی تابستان، درختان باغ های رهاشده را از پا درآورده و نابود می کند، درواقع باغستان بیشتر به پاسداری نیاز دارد تا آبیاری.
وی اشاره کرد: حفظ و احیای باغستان با اهداف «توسعه پایدار» که در برنامه پنج ساله ششم و اسناد بالادستی منعکس است مطابقت می کند، اما تغییر کاربری آن به اراضی مسکونی و تجاری خلاف منافع عمومی و مضر برای سلامت شهروندان است. علت تخریب باغستان سنتی قزوین که ثبت ملی شده مشکل ساختاری مدیریت شهری است. تبعات این مشکل منحصر به باغستان نیست بلکه دامن گیر طرح های عمرانی دیگری نیز می شود که بعضاً مضراتشان برای عموم، بیش از منافعشان برای عده ای است.
این فعال محیط زیست تاکید کرد: این مشکل ساختاری منجر به ایجاد رانت می شود، رانت محصول عدم شفافیت در اداره شهر است که بی عدالتی را به دنبال دارد اگر صحن شورای شهر بی مانع به روی همه خبرنگاران باز باشد، اگر مذاکرات اعضا و تصمیمات شورای شهر مرکز استان بطور مستقیم و زنده از رادیوی استانی پخش شود، اگر ریاست شورا و شهردار شهر، چهار بار در سال کنفرانس مطبوعاتی برگزار کنند و به سؤالات خبرنگاران پاسخ دهند، آن هنگام شاهد رشد موزون شهر و توزیع عادلانه خدمات شهری خواهیم بود و باغستان نیز حفظ می شود.
کمالی بیان کرد: در این صورت مردم از جزییات تصمیمات شهرداری، ازجمله نحوه تملّک باغستان بمنظور ساخت آرامستان با خبر خواهند بود. در آن صورت است که ماده ۲ «قانون دسترسی آزاد به اطلاعات» به اجرا گذاشته خواهد شد. تا زمانی که مدیریت شهری در اتاق شیشه ای نباشد، رانت و فساد درباره اراضی شهری از بین نمی رود و عدالت به اجرا درنمی آید.
وی اظهار نمود: البته نابسامانی های شهری سبب و علل دیگری هم می تواند داشته باشد. ازجمله اینکه اگر شهروندان نسبت به امور شهری بی تفاوت باشند، یا سمن ها و انجمن های مردمی فراگیر و توانمند در شهر فعالیت نکنند، آشفتگی ها در شهر تداوم می یابد. در پی آن، شهر تاب آوری خودرا از دست می دهد و مکان مطلوبی جهت زندگی نخواهد بود.
*ماده ۲ ـ هر شخص ایرانی حق دسترسی به اطلاعات عمومی را دارد، مگر آن که قانون منع کرده باشد. استفاده از اطلاعات عمومی یا انتشار آنها تابع قوانین و مقررات مربوط خواهد بود. (قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، مصوب ۱۳۸۷)
منبع: گل اركیده
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب