گزارش گل اركیده؛
امید به ایران باز می گردد؟
گل ارکیده: امید، تک درنای سیبری هنوز به ایران نیامده و این مساله نگرانی دوست داران حیات وحش را بهمراه داشته است البته سازمان محیط زیست می گوید، هنوز دیر نشده و حتی یک سال امید به ایران نیامد.
خبرگزاری مهر، گروه جامعه: همه ساله در زمستان حدود ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آب بندان های مازندران همچون تالاب بین المللی میانکاله می آیند. «امید» تک درنای سیبری هم همچون این پرندگان است که ۱۲۰ روز بطور متوسط میهمان ایران است و تغذیه آن از بقایای کشاورزی و به عبارتی از باقی مانده شالی ها است. امید، تنها بازمانده از جمعیت غربی درنای سیبری است که تا ۱۶ سال قبل با «آرزو» همسرش برای زمستان گذرانی به تالاب فریدونکنار در مازندران می آمد. بعد از شکار یا تلف شدن پرنده ماده که هنوز دلیل اصلی ازدست رفتن او بصورت واضح معین نمی باشد، هرساله مسیر چند ۱۰۰ کیلومتری را بال می زند و به شمال کشور می آید.
تک درنای سفید سیبری برای رسیدن به مازندران باید مسیر پنج هزار کیلومتری از زیستگاه اصلی اش در سیبری را با گذر از روسیه، قزاقستان و آذربایجان طی نماید. مدت ماندگاری امید در مازندران بطور معمول چهار ماهه است، ولی سال قبل خیلی زود سفرش را تمام کرد. این پرنده مهاجر هر سال چهار ماه برای زمستان گذارانی در تالاب های فریدونکنار زیست می کند و حدودا هر ساله اسفندماه به زیستگاه اصلی خود بر می گردد. این پرنده زیبا و نادر سال ها است بصورت انفرادی مهاجرت می کند و قبل از آن با جفت خود آرزو به تالاب فریدونکنار سفر می کرد. طی سالهای قبل امید این موقع به ایران رسیده بود ولی امسال هنوز خبری از وی در دست نیست و این مساله نگرانی هایی را برای دوست داران حیات وحش و محیط زیست به وجود آورده است.
از طرفی پس از انجام اقدامات بین المللی ۶ بهمن ماه پارینه رؤیا جفت جدید امید از بلژیک به ایران آمد و با رعایت پروتکلهای لازم وارد منطقه فریدونکنار شد ابتدا در سازه رها سازی در محل زمستان گذرانی امید جای گرفت. درناهای «امید» و «رؤیا» روز ۱۴ اسفند ماه بعد از ۳۴ روز اقامت بصورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند اما درنای بلژیکی مسیر را ادامه نداده و در منطقه ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد. از آن تاریخ تا حالا درنای بلژیکی به فضای محیط بانی «اجاکله» شهرستان فریدونکنار منتقل شد و در آنجا زندگی می کند. آمدن امید به ایران هنوز دیر نشده است غلامرضا ابدالی، مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش در گفت و گو با خبرنگار مهر درباره ی موضوع امید و رؤیا اظهارداشت: امید هنوز به ایران بازنگشته و هنوز آمدنش به کشور دیر نشده است. وی ادامه داد: دیرتر سرد شدن هوا در سیبری و روسیه شاید از دلیلهای تأخیر در حرکت این درنا به سمت ایران شده است. البته دیر و زود آمدن امید به ایران غیر طبیعی نیست و حتی طی یک سال (سال ۸۸) اصلاً این درنا به ایران برای زمستان گردی نیامد و امیدواریم هرچه سریعتر شاهد حضور این درنا در ایران باشیم.
ریسک نصب ردیاب را نپذیرفتیم ابدالی اظهار داشت: ۳ سال پیش هم امید آذرماه به ایران آمد و پارینه هم ۵ آبان و به طور متوسط بین ۱۵ تا ۳۰ آبان درنای امید به ایران می آید. هیچ ردیابی بر روی امید نصب نشده چونکه ممکنست این مساله سبب بروز مشکل برای آن شود چونکه ردیاب وزن حداقل ۱۰۰ تا ۳۰۰ گرم دارد و سازمان حفاظت محیط زیست ریسک نصب ردیاب بر روی بال یا پای این درنا را نپذیرفته است. مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش در پاسخ به این پرسش که آیا ردیابی بر روی این پرنده قرار دارد تا مسیر آن بررسی شود؟، اظهار داشت: خیر هیچ ردیابی بر روی امید نصب نشده چونکه ممکنست این مساله سبب بروز مشکل برای آن شود چونکه ردیاب وزن حداقل ۱۰۰ تا ۳۰۰ گرم دارد و سازمان حفاظت محیط زیست ریسک نصب ردیاب بر روی بال یا پای این درنا را نپذیرفته است. درنای بلژیکی منتظر امید ابدالی درباره ی درنای بلژیکی که سال پیش برای هم مسیر شدن با امید به ایران منتقل شد، اظهار داشت: رؤیا در فریدونکنار منتظر امید است. وی در مورد این که آیا درنای جدید دیگری برای هم مسیری با امید از بلژیک می پذیرد؟ اظهار داشت: خیر هنوز به جمع بندی دراین زمینه نرسیده ایم و باید ارزیابی ها صورت گیرد. مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش همین طور اظهار داشت: برای ورود درنای بلژیکی ایران هزینه ای نداد و این مساله در راستای توجه به مساله حیات وحش بوده است.
گفتنی است؛ درنای سیبری به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می شد که جمعیت مرکزی آن به هند مهاجرت می کرد که منقرض شد، جمعیت غربی به ایران می آمد که الان فقط یک درنای نر با نام امید از آن باقی مانده که با تلف شدن آن این جمعیت نیز کامل منقرض می شود اما جمعیت شرقی آن هنوز وجود دارد و می گویند که سه هزار درنا از آن همچنان به چین مهاجرت می کند. امید تنها بازمانده از جمعیت غربی درنای سیبری است از نظر وفاداری و حفظ مسیر مهاجرتش به ایران به قهرمانی تبدیل گشته که در طول این مدت به تنهایی کریدور غربی مهاجرت که به ایران ختم می شد را حفظ نموده است؛ اما مساله این است که این تک درنا تا چه زمانی می تواند این رسالت را انجام دهد؛ اگر اتفاقی برایش بیفتد و تلف شود و یا به مرگ طبیعی بمیرد، آن وقت تکلیف این مسیر پروازی و نسل اینگونه باارزش چه می شود؟ هر چند سازمان محیط زیست اهتمام کرد سال قبل با آمدن «رؤیا» گامی در راستای بهبود این شرایط و حفظ کریدور حرکتی این درنا بوجود آورد و شاید به هوای آنها درناهای بیشتری به ایران بیایند ولی هنوز این مساله محقق نشده است و الان باید منتظر ماند و دید امید کی به ایران می رسد و آیا رؤیا تا پایان مسیر ۵ هزار کیلومتری با آن همراه می شود؟
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب